Fizjoterapia kliniczna w geriatrii i pokrewnych dziedzinach związanych z procesami starzenia się, opiera się na zasadniczych elementach podejścia terapeutycznego w rehabilitacji, tzn.: badaniu funkcjonalnym, ewaluacji klinicznej opartej na tym badaniu, diagnozie fizjoterapeutycznej, prognozie (łącznie z planem opieki), interwencji terapeutycznej i efektach pracy podjętej przez zespół terapeutyczny. Pacjent w wieku senioralnym powinien być traktowany tak samo dokładnie w zakresie metodycznym co aktywny sportowiec. Posiada on te same podstawy i nie mniej ważne potrzeby.

Jako że rehabilitacja odbywa się w domu pacjenta, należy wyznaczyć możliwe do osiągnięcia i użyteczne cele. W proponowanej koncepcji opieki rehabilitacyjnej, głównym (podstawowym) odnośnikiem stają się czynności życia codziennego (ADL/IADL). Stanowią one bazę do dalszych poczynań pacjenta w dążeniu do możliwej samodzielności w najważnieszych czynnościach samoobsługowych. Stawiane są jako cel obligatoryjny, zwłaszcza przy wzmożonym poziomie ryzyka zaistnienia szeregu komplikacji oraz pojawiających i pogłębiających się deficytach.

Zaplanowany i kontrolowany wysiłek ruchowy ma za zadanie przywrócenie możliwości wykonywania czynności mięśniowych na poziomie woli. Poprzez budowanie sprawności funkcjonalnej opartej na aktach ruchowych, włączonych w proste działania, służące danym czynnościom, przechodzącym w określone postępowanie, aż do uzyskania określonych zachowań, przechodzi się do zwiększenia poziomu aktywnego uczestnictwa pacjenta w życiu codziennym.

Głównym środkiem oddziaływania jest kinezyterapia, mająca na celu: poprawę mobilności (ambulacja, transfer, chód), zwiększenie zakresu równowagi i pewności przemieszczania się, wzrost skuteczności oceny otoczenia i funkcjonowania w przestrzeni niskiej i wysokiej (prewencja upadków), korektę postawy statycznej i funkcjonalnej, redukcję bólu związanego z narządem ruchu, adaptację do zmian anatomicznych i patofizjologicznych, przysposobienie do korzystania ze sprzętu ortopedycznego, prewencję wtórną w chronicznym przebiegu i jednoczesnym występowaniu wielu chorób oraz reedukację ruchową, ćwiczenia ręki (manipulacyjne), nabycie siły, wytrzymałości, zręczności i in.

Pacjent oraz rodzina mogą liczyć na proces edukacyjny w zakresie postępowania rehabilitacyjnego, koniecznego do zastosowania pod nieobecność terapeuty, tak by utrzymać spójny charakter planu opieki z leczeniem zachowawczym. Praca własna pacjenta i wsparcie oraz nadzór ze strony rodziny, to kluczowa kwestia dla osiągania efektów w terapii. Podjemowane przez fizjoterapeutę leczenie ruchowe, obejmuje zastosowanie się do diagnozy i zaleceń lekarskich.

Kompleksowa Ocena Geriatryczna pozwala uchwycić zmiany, jakie powstały na skutek starzenia się u danej osoby i określić deficyty mające miejsce u seniora. Jest ona stworzona z myślą o starszej populacji. Dzięki zastosowaniu KOG seniorzy poddani są bardziej wrażliwemu na korektę procesowi leczenia ruchem. Model ten jest obecnie uznawany na całym świecie i stanowi rekomendację do pracy z seniorami.

Możecie Państwo kontaktować się ze mną przez cały tydzień w celu uzyskania pomocy.